OppvaskkostKåre

Det var ein gong ein oppvaskkost som heite Kåre. Han Oppvaskkostkåre budde ved oppvaskkommen med Zalo og Plumbo som næraste naboar.

Oppvaskkostkåre hadde eit problem, han hadde nemlig ein frykteleg fobi mot vatn og bobler. Som alle kan tenkje seg er dette eit alvorleg problem for einkvar oppvaskkost. Oppvaskkostkåre var rådvill. Kva kunne han gjere for å unngå dei gule gummihanskane ved namn Gaute? Kvar gong Gulgummihanskegaute kom til syne visste Oppvaskkostkåre at han vart tvinga ned den tilsynelatande botnlause sjøen av bobler og glovarmt vatn. Dette hadde føregått i mange år.

Etter adopsjonen frå butikkhylla hadde han raskt funne ut at håpet om eit nytt og betre liv ikkje var noko anna enn ein illusjon.
Var det nokon som kunne hjelpe han med å finne ei løysing på den boblevatnfobien?

Oppvaskkostkåre bestemte seg for å spørje gode gamle PlumboPål om råd.

Oppvaskkostkåre: PlumboPål! Kan du hjelpe meg? Eg er så redd for vatn og desse forferdelege boblene som Zalo lagar.

PlumboPål: Nja, eg trur ikkje eg kan hjelpe deg. Men kanskje Dokostleif kan hjelpe deg. Han er den fryktlause og allvitande dokosten og held hus på badet. Du kan gå og besøke han, eg skal sei frå om at du kjem for å spørje om råd.

Oppvaskkostkåre hoppa ut til badet for å finne Dokostleif.

Oppvaskkostkåre: Oi, oi, oi. Det var bra eg fann deg, Dokostleif. Kan du hjelpe meg?

Dokostleif: Ja, kanskje det. PlumboPål snakka om at du kom for å få eit godt råd?

Oppvaskkostkåre: Ja.

Dokostleif: Er det dei eksistensielle filosofiske hemmelegheitane ved oppvaskkostlivet som plagar deg?

Oppvaskkostkåre: Nei, ikkje akkurat.

Dokostleif: Kanskje du lurer på om oppvaskkostsjela du kjem til å bli reinkarnert etter at du har tent dine dagar som trufast vaskereiskap?

Oppvaskkostkåre: Eh… nei. Det eg eigentleg lurer på om er om du veit korleis ein kan bli kvitt boble- og vatnfobien min?

Dokostleif: Boble- og vatnfobi??

Oppvaskkostkåre: Ja. Kvar gong Gulgummihanskegaute tappar i vatn og bobler i oppvaskkommen kjenner eg at plasten vrir seg, og busten reiser seg. Kva skal eg gjere? Eg kan ikkje fortsette slik, eg vil ha eit verdig oppvaskkostliv…

Dokostleif: Eg kan ikkje seie at eg har høyrd om denne tilstanden før. Men det einaste rådet eg kan gi deg er at du må prøve å bli ven med vatnet og boblene. Ta motet til deg og hopp i det. Leik deg med boblene og tenk glade tankar. Gjer du dette skal du sjå det går kjempebra neste gong Gulgummihanskegaute kjem.

Oppvaskkostkåre: Tusen takk for dette gode rådet, Dokostleif.

Dokostleif: Lukke til Oppvaskkostkåre.

Oppvaskkostkåre tusla seg heim og begynte å psyke seg opp til dagens oppvask. Då Oppvaskkostkåre hadde vore heime ei stund såg han noko gult i det fjerne… Det var Gulgummihanskegaute!
Oppvaskkostkåre stålsette seg. Vatnet spruta og boblene vaks seg større og større idet Gulgummmihanskegaute tappa i vatn. Store kvite uhyggelege bobler som kom nærmare og nærmare. Oppvaskkostkåre hoppa i det med ein tanke i hovudet: Dette må gå bra!

Til oppvaskkostkåre sin store forbauselse gjekk det fint, han var ikkje redd lenger.